Kentleşme Biçimindeki Dönüşümün Kamusal Mekanlara Etkisi: İstanbul, Kadıköy ve Batı Ataşehir Örneği
Anahtar Kelimeler:
Kentleşme- Dönüşüm- Kamusal Mekan- İstanbul- Kadıköy- Batı AtaşehirÖzet
Kamusal mekanlar olmaksızın kentsel bir yaşamın olmayacağı, kentselliğin özünü kamusal mekanların oluşturulduğu, dolayısıyla kentlerin gelişimi ve dönüşümünde planlama açısından önemli bileşenlerden birisi olarak ele alınması gerektiği genel kabul görmektedir (Madanipour, 2010; Carmona, 2010a, 2010b; Carmona, vd. 2005; Cuthbert, 2006). Batı’da son 20-30 yıldır, ülkemizde ise 15-20 yıldır görülen kentleşme biçimi içinde kamusal mekanların tanımlanması, ele alınması ve değerlendirilmesinde farklı yaklaşımlar ortaya çıkmış; mekansal ve toplumsal olarak ayrışan kentlerde “kamusallığın” kendisi sorgulanmaya başlamıştır. Sonuç olarak bu mekanların kamusallık dereceleri ele alınmaya başlanmıştır (Akkar Ercan, 2010; Atkinson 2003; Banerjee 2001; Nemeth, 2009; Nemeth ve Schmidt, 2011; Varna ve Tiesdell, 2010). Bu sorgulama içinde kamusal mekanların kamusal alanla ve dolayısıyla, açık, demokratik ve özgür bir toplumla ilişkisi (Adut, 2013; Habermas, 2003; Mitchell, 2003; Sennett, 2010) irdelenirken, kentleşme biçiminin ve kentsel politikaların etkisi de (Berney, 2010; Langstraat ve Van Melik, 2013; Garcia- Ramon, vd., 2004) önemli bir bileşen olarak ortaya çıkmaktadır. Bu çerçevede ele alındığında, kamusal mekanların ortak kamusal yaşamda ve kentlerin canlılığında önemli bir rol oynarken, herkese açık ve herkes tarafından kullanılan ideal kamusal mekan fikrinin sorgulanmaya başlandığı, kamusal mekan üretiminde ve kullanılmasında kentleşme biçiminin etkili olduğu ve kamusal mekanların barındırdıkları potansiyeller gereği kamusal alanla da ilişkisini kurarak ele alınması gerektiği kabul edilmiştir. Yapılan araştırmada, İstanbul’da eski ve geleneksel olarak tanımlanabilecek bir ilçe olan Kadıköy merkezi ile son dönem özel mekan odaklı kurgulanan proje bazlı kentleşen Batı Ataşehir’de kamu mülkiyetindeki ve bakımı ve işletmesi yerel yönetimler tarafından yapılan iki farklı bölgedeki kamusal mekanlar ele alınmıştır. Bu mekanlarda anketler, gözlemler, mülakatlar ve belediye yetkilileri ile görüşmeler yapılmıştır. Araştırma sonucunda planlama yaklaşımının ve kentleşme biçiminin, kamusal mekan kullanımında da belirgin etkileri olduğu görülmüştür. Kapalı siteler ve alışveriş merkezleri ile örülü Ataşehir ile kamusal ve özel mekan ilişkisinin doğrudan kurulduğu Kadıköy’de kullanıcılar ve yaşayanların kamusal mekanlarla, kentle ve hatta komşuları ve yaşadıkları çevreyle ilişkilerinin farklı geliştiği, planlama yaklaşımlarının da bazı temel farklılıklar taşıdığı görülmüştür.
İndirmeler
Referanslar
Adut, A. 2013. A Theory of The Public Sphere, Sociological Theory, Volume 30, Issue 4, s. 238-262 Akkar Ercan, M. 2010. Less Public Than Before, Whose Public Space? içinde, s. 21-50, Ed. Madanipour,
Ali, Routledge
Atkinson, R. 2003. Domestication by Cappuccino or a Revenge on Urban Space? Control and Empowerment in the Management of Public Spaces. Urban Studies, 40(9)
Banerjee, T. 2001. The Future of Public Space: Beyond Invented Streets and Reinvented Places. Journal of the American Planning Association, 67(1), 9–24.
Berney, R. 2010. Learning from Bogotá: How Municipal Experts Transformed Public Space. Journal of Urban Design, 15(4), 539–558.
Carmona, M. 2010a. Contemporary Public Space: Critique and Classification, Part One: Critique, Journal of Urban Design, Volume 15 Issue 1, s. 123-148
Carmona, M. 2010b. Contemporary Public Space, Part Two: Classification, Journal of Urban Design, Volume 15 Issue 2, s. 157-173
Cuthbert, R. A. 2006, The Form of Cities: Political Economy and Urban Design, Blackwell Publishing
De Magalheos, C. 2010. Public Space and Contracting-out of Publicness: A Framework for Analysis,
Journal of Urban Design, vol. 15, no 4, 559-574
Firidin Özgür, E, Sayın T, Seçer S, Göğüş, B. 2014. Kamusal Mekan Kullanımının Özel Alan Odaklı Kentleşme Biçimi İçinde Dönüşümü: İstanbul, Kadıköy ve Ataşehir Örnekleri, MSGSÜ BAP Birimi, yayınlanmamış Araştırma Projesi, Proje No. 2013/11, İstanbul.
Garcia-Ramon, M. D., Ortiz, A., ve Prats, M. 2004. Urban planning, gender and the use of public space in a peripherial neighbourhood of Barcelona. Cities, 21(3), 215–223.
Habermas, J. 2003. Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, çev: Mithat Sancar, Tanıl Bora, (Almanca ilk basım, 1962) İletişim Yayınları, İstanbul
Kohn, M. 2004. Brave New Neighbourhoods, the privatization of public space, Routledge
Langstraat, F.,, Van Melik, R. 2013. Challenging the “End of Public Space”: A Comparative Analysis of Publicness in British and Dutch Urban Spaces. Journal of Urban Design, 18(3), 429–448.
Levy, A. 1999. Urban morphology and the problem of the modern urban fabric: some questions for research, Urban Morphology, 3(2), 79-85.
Madanipour, Ali, 1999, Why are the Design and Development of Public Space Significant for Cities?,
Environment and Planning B: Planning and Design, Volume 26, s. 879-891
Madanipour, A. 2010, Marginal public spaces in European cities, Whose Public Space? içinde, ed. A. Madanipour, Routledge, s. 111-130
Mitchell, D. 1995. The End of Public Space? People’s Park, Definitions of the Public, and Democracy.
Annals of the Association of American Geographers, 85(1), 108–133.
Mitchell, D. 2003. The Right to the City: Social Justice and the Fight for Public Space, The Gulford Press.
Németh, J., ve Schmidt, S. 2011. The privatization of public space: modeling and measuring publicness.
Environment and Planning B: Planning and Design, 38(1), 5 – 23.
Nemeth, J. 2009. Defining a Public: The Management of Privately Owned Public Space. Urban Studies, 46(11), 2463–2490.
Sennett, R. 2010, Kamusal İnsanın Çöküşü, 3. Basım, (İngilizce ilk basım: 1992) Ayrıntı, İstanbul.
Varna, G.,, Tiesdell, S. 2010. Assessing the Publicness of Public Space:The Star Model of Publicness.
Journal of Urban Design, 15(4), 575–598.
Van Melik, Van Aalst, Van Weesep. 2007. Fear and Fantasy in the Public Domain: The Development of Secured and Themed Public Space. Journal of Urban Design, Vol. 12, No. 1, 25-42.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2022 Ebur Firidin Özgür- Sinem Seçer
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.